W czasie nieobecności żony znany handlowiec musiał pozostać w domu i pilnować rozhukanych dzieci. Miał akurat cos ważnego do załatwienia, ale dwaj malcy nie dawali mu spokoju ani przez chwilę. Starał się więc wymyślić zabawę, która by zajęła dzieci choć przez chwilę. Wyciął z jakiegoś pisma mapę świata, na której kraje były zaznaczone różnymi kolorami. Nożyczkami pociął ją na drobne kawałki i dał dzieciom, aby złożyły je w jedną całość. Sądził, że puzzle zajmą dzieci przez kilka godzin. Po kwadransie dwójka dzieci zjawiła się triumfalnie z doskonale złożoną mapą. - W jaki sposób dokonaliście tego tak szybko ? - spytał zdziwiony ojciec. - To nie było trudne zadanie - odpowiedziało starsze dziecko - Na odwrocie znajdowała się postać człowieka. Skoncentrowaliśmy się na tej postaci, a mapa złożyła się już sama. Pewien mądry człowiek mawiał: W czasach młodości byłem rewolucjonistą, a wszystkie moje modlitwy do Boga brzmiały podobnie: "Panie daj mi siły, bym mógł zmienić świat !" Gdy zbliżyłem się do wieku średniego i gdy zdałem sobie sprawę, że minęła już połowa mego życia, a ja jeszcze niczego nie dokonałem, zmieniłem moją modlitwę: "Panie, spraw, bym zmienił tych, którzy mnie otaczają - błagałem - Jedynie moją rodzinę i przyjaciół, a będę zadowolony". Teraz, gdy jestem stary i moje dni są policzone, zaczynam rozumieć jaki byłem głupi. Moją jedyną modlitwą jest teraz prośba: "Panie, daj mi łaskę zmienienia siebie samego". Gdybym tak modlił się od samego początku, nie zmarnowałbym mojego życia. Gdyby każdy myślał o przemianie siebie samego, cały świat zmieniłby się na lepsze. Bruno Ferrero.