Pat Ziemer
(Ośrodek Leczenia Uzależnień Fundacji CARON, Pensylwania USA)
Określenie "duchowy", "duchowość" znaczą dla każdego coś innego. Moja duchowość różni się od twojej przynajmniej odrobinę. A czasami różni się bardzo, mimo że oboje mamy swoje życie duchowe. Duchowość to słowo - zaproszenie, jeśli jest dobrze rozumiane. Zaprasza nas do odkrywania naszego świata wartości i przekonań. Pozwala to dotrzeć do prawdy o sobie, odkryć własną doskonałość.
Przedstawię kilka różnych określeń duchowości które udało mi się zebrać:
Duchowość dotyczy charakteru naszych związków z kimś lub czymś, co jest najważniejsze w naszym życiu.
Duchowość to poczucie łączności z ludĽmi i światem wokół nas. Duchowość to taki sposób życia, który pozwala człowiekowi mieć pozytywną relację z samym sobą i innymi, z życiem i z Bogiem, jeśli się Go wybiera.
Duchowość jest wszystkim, co pomaga nam wejść w kontakt z czymś większym od nas samych w taki sposób, który nam daje poczucie wewnętrznego spokoju.
Duchowość to naturalna wolność, płynąca z wnętrza każdego z nas, dzięki której możemy wybierać.
Duchowość to umiejętność i pragnienie wniesienia czegoś nowego do świata w którym żyjemy.
Duchowość to poczucie ładu i sprawiedliwości, poprzez które patrzymy na życie.
Duchowość to potrzeba dokładania starań, ażeby było "więcej" i "lepiej".
Duchowość to pozwolenie sobie na mocowanie się z Bogiem. Dorzucę jeszcze kilka moich osobistych przekonań na temat duchowości:
W swojej duchowości wierzę w coś znacznie przewyższającego mnie samą.
W swojej duchowości rozpoznaję, że "jestem w drodze" i że nie ode mnie zależy, jak długo będę iść. Moja duchowość pozwala mi widzieć zarówno negatywne, jak i pozytywne strony każdej rzeczy.
W swojej duchowości wierzę, że pojawia się w moim życiu wyjątkowi ludzie i wyjątkowe okoliczności. Czasem mam szczęście to rozpoznać, czasem nie.
W swojej duchowości wierzę, choć nie wiem.
W swojej duchowości uznaję, że istnieje coś takiego jak bezwarunkowa miłość.
W swojej duchowości uznaję, że niezbędnym jest cieszyć się z całego serca, śmiać się z całej duszy i być blisko innych ludzi.
Moja duchowość jest głęboko związana z naturą - z wodą, lasem, morzem, niebem, wschodem i zachodem słońca, ze zwierzętami� W swojej duchowości wierzę, że jest wiele "otwartych drzwi" i ode mnie zależy, czy przez nie przejdę.
Mam nadzieję, że zdajecie już sobie sprawę, jak różnorodne mogą być przekonania związane z duchowością i że jest już dla was jasne, czego mogą dotyczyć. Zauważcie, jak rzadko mówiłam o Bogu. Bóg i wiara w Boga to po prostu jedno z wielu możliwych duchowych przekonań. Jednym z celów tego wykładu jest pomóc wam rozgraniczyć Boga i wiarę w Boga od duchowości.
Pomówmy teraz o alkoholizmie i o tym jak wiąże się z duchowością. Centrum zainteresowań duchowych może być alkohol lub narkotyki. Na początku wykładu mówiłam, że duchowość przejawia się poprzez charakter naszych związków z kimś lub czymś, co jest najważniejsze w naszym życiu. Alkoholizm można więc opisać jako niszczący przejaw duchowości. Słyszymy często: "Alkohol stał się dla mnie zbyt ważny", "Picie całkowicie pochłonęło mój czas i energię". Związek z alkoholem staje się ciężarem, straszliwie wyniszczającym: niszczy pracę, rodzinę, relacje z innymi, z samym sobą itd.
Jeśli, jak stwierdziliśmy, alkoholizm jest ściśle związany z duchowością, muszą istnieć jakieś duchowe objawy tej choroby, tak jak istnieją objawy fizyczne czy emocjonalne. Oto niektóre z nich: poczucie winy, brak zaufania, niskie poczucie własnej wartości, rozpacz, poczucie beznadziejności, wstyd. Posłuchajcie teraz fragmentu książki, który zacytuje dosłownie ze względu na jego ważność:
"W trakcie czynnego alkoholizmu ludzie wyrabiają sobie poglądy, postawy, nawyki, które z czasem przestają działać dla nich, a zaczynają przeciwko nim. Ze względu na to, co usłyszeli od innych lub co przeżyli, mogą być przeświadczeni, że są niegodziwi, Ľli, leniwi, grzeszni, słabi, znienawidzeni, odrażający itd.
Zaś prawda jest taka: mogli urodzić się z biologiczną skłonnością do uzależnień i kiedy usiłują ukazać doskonałą część swojej duchowości poprzez niedoskonałe ciało i zniekształcony sposób myślenia i odczuwania - wówczas to, co pojawia się, jest spaczone, niedoskonałe, zniekształcone. Nie może być inaczej !
Ponadto ta sama osoba wierzy we wszystkie negatywne i pełne nienawiści słowa wypowiedziane o niej. Czy ktoś taki potrzebuje czegoś jeszcze oprócz abstynencji ? Zdecydowanie tak !" I tak doszliśmy do duchowego trzeĽwienia. Wyzwaniem trzeĽwości jest stworzenie nowego związku. Coś musi zastąpić alkohol, który dotąd pozostawał w centrum zainteresowań. Członkowie AA pomagają sobie nawzajem umieścić w tym centrum duchowe trzeĽwienie.
Duchowe trzeĽwienie jest odkrywaniem pozytywnych wartości, które każdy ma w swoim rdzeniu. Zamiast poczucia, że ludzie muszą przyjąć nowe duchowe wartości, trzeba, by dostrzegali, ze już mają ich pod dostatkiem. Duchowe trzeĽwienie pozwala człowiekowi dotrzeć do prawdy o sobie: że został stworzony jako istota doskonała, że trzeba, żeby ukazał tę doskonałość w całej pełni. |
|
 |
|
